svínarí og aftur svínarí

Er þetta grín? Þvílíkt og annað eins svínarí!
Ég asnaðist inn í blómaval áðan. Það er nú varla frásögur færandi nema það að ég sé þessar geðveiku kertaluktir sem eru á 50 % afslætti. MIg hefur lengi langað í svona luktir en þær eru bara svo dýrar. Ég ákvað að kaupa mér tvær, eina stóra og aðra minni þar sem að það stendur að allar kertalugtir séu á 50 % afsl. Ok, sé svo ilmkerti sem mig langaði að kaupa handa Björgu þar sem ég var nú á leiðinni í kaffi til hennar. Ákveð svo að kaupa líka svart sprey til þess að spreyja luktirnar. Svo kem ég að kassanum og eitthvað segir mér að spyrja kassadömuna á hvaða verði stærri luktin kemur inn. Jújú, fjögur þúsund og eitthvað, ég segi henni að þessu sé stillt uppi á borði þar sem að standi að þær séu á 50 % afslætti, hafi áður kostað 5990 kr en séu núna á 2900. Hún fer svo að labba fram og til baka að afla sér upplýsinga og kemur svo til baka og segir mér að sumar luktirnar séu bara á 30 % afsl. Ég spyr hana þá hvort hún sé ekki bara til í að fara eftir lögum og selja mér þetta á því verði sem gefið er upp inni í búðinni. Nei, ég verð að ræða þetta við þær inni í blómavali. Þarna var farið að sjóða á mér. Þangað fer ég og daman sem ég tala við segir mér að luktin sé bara á 30 % afsl ég bið hana vinsamlegast að labba með mér að borðinu þar sem stendur svart á hvítu...allar luktir á 50 %. Plús stórt spjald þar sem stendur. 2900, áður 5990. Hún skannar þetta inn hjá sér og segist ætla að láta mig fá þetta á þessu verði. En fallegt af konunni, hvað með alla hina? Eiga þeir að borga meira? Jæja, whatever, þetta var búið að taka soldið lengri tíma en ég ætlaði mér. Kem aftur að kassanum og daman þar skannar inn miðann sem ég kom með frá þeim í blómavali og skannar svo inn kertið og spreyið. Mig grunaði að það sama gæti átt sér stað þannig að ég spyr hana hvað kertið kosti. 1990 kr. Nei! Ekki aldelis, inni í búðinni er það verðmerkt 1099 kr. Hún biður mig að sýna sér það og ég geri það. Hana, þar hafði ég rétt fyrir mér aftur. Af fjórum hlutum sem ég verslaði í þessari skítabúllu var ein vara rétt verðmerkt þegar ég kom að kassanum. Fólkið fyrir aftan mig í röðinni var mjög elskulegt og sýndi þessu fullan skilning, enda varla annað hægt. Héðan í frá fer ég með blað og penna með mér hvert sem ég versla, sérstaklega í bónus þar sem að ég hef illan grun um að hafa margoft verið leikin grátt þar.
Hvet alla til þess að gera þetta og taka Dr.Gunna sér til fyrirmyndar, það er alveg með ólíkindm hvað fyrirtæki á Íslandi komast upp með að svindla á neytendum.

Annars er af mér að frétta að ég er búin að vera lasin. Vaknaði á miðvikudagsmorgun með kviðverki og fór svo um kvöldið á HSS þar sem verkurinn var ekkert á leiðinni að fara. Þar er tekið þvagsýni og þungunarpróf, þvagið hreint og ég ekki ólétt þannig að læknirinn biður mig að koma á fimmtudagsmorgun í blóðprúfu. Ég spyr hana hvort ég geti ekki komið eftir hádegi þar sem ég er í skóla í rvk en það gengur ekki þannig að ég fæ vottorð fyrir skólann. Á samt að koma aftur ef ég versna. Vakna morguninn eftir engu skárri og fer í þessa blóðprufu og bið svo um að fá að hitta lækni þar sem ég fór bara versnandi. Eftir 40 mín kemur læknir og segir mér að koma aftur um hálfeitt, þá séu komnar niðurstöður úr blóðprufunni. Ég fer heim til mömmu og er voðalega slöpp eitthvað og fer svo aftur inn eftir. Þar er ég send á bráðamóttökuna, hitti hjúkku sem hringir í lækninn og er svo send fram í biðstofuna að bíða eftir að hitta annan lækni. Bíð þar í hálftíma, hitti lækni, hann potar í magann á mér, segir að þetta séu sennilega blöðrur á eggjastokkunum og séu væntanlega að springa og það hafi farið vökví í kviðarholið. Á að ganga yfir á nokkrum klukkutímum. Skrifar upp á einhverja verkjastillandi stíla og aðra stíla sem eru gegn ógleði sem fylgir hinum stílunum. Ég fer aftur heim til mömmu því þar er nú best að vera þegar maður er lasin, set í mig þessa stíla og steinrotast. Mér líður svo aðeins betur seinni partinn og ákveð að drífa mig í bónus og svo ætluðum við vala að gera eitthvað í heimilisástandinu. Eftir bónus reyni ég eitthvað aðeins að taka til en gefst mjög fljótlega upp og álveð bara að fara að sofa um níuleytið. Tek aftur þess stíla en eftir smá stund verð ég að fara á klósettið því það er allt á leiðinni niður! Næ svo að sofna og vakna svo daginn eftir hálf slöpp en samt alveg í ok ástandi. Ákveð samt að fara ekki í skólann, þorði ekki að keyra brautina nema fara og skipta um dekk fyrst. Geri það og fer í bæinn, heilsa upp á stelpurnar mínar sem eru hjá pabba sínum, voru aukanótt því ég var svo slöpp. Þær náttúrulega alltaf jafn yndislegar og brosmildar, alveg hreint ótrúlegar þessar snúllur. Síðan fer ég að hitta mömmu og Berglindi, vorum að versla afmælisgjöf handa ömmu og svo í mat til hennar. Ég var farin að finna meiri og meiri verki en harkaði það einhvern veginn af mér. Svo komum við til ömmu, ég leggst upp í sófa, það er vont, reyni að sitja, ég versna og svo bið ég mömmu um að fara með mér að láta kíkja á mig. Nett pirruð á þessu veseni. Við vorum ekki búnar að bíða lengi uppá slysó þegar ég bað mömmu um að labba með mig að móttökunni og segja þeim að geti bara ekki meir. ÞArna var ég eiginlega hætt að geta labbað.Á meðan við stöndum þarna kemur þessi líka svaka verkur og ég bara brotna niður og fer að hágráta. Mér er komið inn fyrir rennihurðina og það er sóttur bekkur handa mér. Þar kippist ég við allar hreyfingar sem ég reyni að koma mér í. Er látin pissa en á voða erfitt með það vegna verkja. Síðan skána ég aðeins og kemst loksins inn í herbergi.Þar var alveg yndisleg hjúkka sem hugsaði um mig, setti upp legg í höndina á mér og tók blóðprufu. Þá var ég orðin áægtlega hress aftur og mamma ákvað að skjótast til ömmu að fá sér að borða. Síðan líður og bíður og það kemur til mín læknir eftir klukkutíma. Hann fer að spyrja mig alls kyns spurninga og á meðan versnar mér aftur. Síðan kemur hann við magann á mér og ég kippist öll til og snarversna og hann segist ætla að senda til mín hjúkku og gefa mér morfín. Eftir hálftímaer ég ennþá að drepast og hringi í mömmu og bið hana að koma aftur og segi henni að ég sé að fara að fá morfín. Þegar hún og berglind koma bið ég þær að hjálpa mér að pissa og þær þurfa að styðja mig alla leið. Þá var liðin klukkutími frá því læknirinn var inni hjá mér. Fljótlega eftir að mamma og þær komu aftur skánaði ég og var svo orðin nánast verkjalaus. Allavega nóg til þess að ég nennti þessu ekki lengur og vildi bara fara heim. Þá kemur hjúkkan með morfínið! En ég afþakkaði það, er skíthrædd við svona lyf. Síðan kemur læknirinn og segist hafa frétt að ég væri á leiðinni heim. Segist nú ekki geta leyft það og biður mig u að fara aftur upp a bekkinn og jújú, ég kippist öll við þegar hann snertir á mér magann. Hann fer svo og hringir niðrá landsspítala og segist ætla að senda mig þangað og láta ómskoða mig. Athuga hvort þessar blöðrur sjáist. ÞArna var líka komið úr blóðprufunum og þvaginu og bæði hreint. Um leið og við komum á borgó hringir hann svo í mömmu. Þá hafði hann skoðað þvagið betur og það komið í ljós að ég væri með blöðrubólgu! Mér fannst það nú hálf asnalegt, hef alveg fengið svoleiðis áður og þá er bara vont að pissa. Mér fannst ekkert vont að pissa núna! Fannst þetta nú hálf aumingjalegt, að brotna niður og fá grátköst út af blöðrubólgu. Við förum svo að sækja lyf og ég lúllaði hjá mömmu aftur í nótt. Vaknaði skárri, ekki alveg verkjalaus en samt skárri. Vona bara að þessi lyf geri kraftaverk :) Þetta var ógeðslegt!

Er svoað fá heimsókn í kvöld, Eygló og Toggi ætla að kíkja og Eydís, við ætlum að borða og fara svo að spila..hafa það kósí :)

Skítlegt framferði Knattspyrnufélags Keflavíkur

Ég á ekki til orð!!!

Ég var rétt í þessu að borga nokkra reikninga í gegnum heimabankann hjá mér og hvað haldiðið?! Þar var rukkun frá Knattspyrnufélagi Keflavíkur upp á 2000 kall. Aldrei nokkurn tímann hef ég verið beðin um að styrkja þetta félag, hvað þá samþykkt það að fá reikning inn á heimabankann hjá mér. Ég hélt að reikningsnúmer fólks væru einkamál? Hvar í andsk komst félagið yfir mitt reikingsnúmer nú eða kennitölu? Ég er brjáluð!! Djöfuls argasti dónaskapur og yfirgangur. Ég er ekki skráð í þetta félag, ekki neitt íþróttafélag ef því er að skipta og hvað þá að ég sé stuðningsmaður!!

Ég sendi þeim vel orðaðan tölvupóst þar sem þeir sem standa fyrir þessu voru vinsamlegast beðnir um að fjarlægja reikninginn út af heimabankanum mínum strax í fyrramálið.

Eru einhverji hérna sem hafa lent í einhverju sambærilegu? Er þetta leyfilegt? Endilega kommentið á þetta!

bloggedíblogg

Jæja, þá kom að því. Mér finnst ég verða að fara að tjá mig eitthvað. Geri það hér og vona að einhverjir nenni að fylgjast með.

Ég er náttúrulega byrjuð í skólanum..grunnnám upplýsinga og fjölmiðlatækni í Tækniskólanum. Og kann alveg ótrúlega vel við mig! Það er æiðslegt að vera komin aftur í skóla og ennþá æðislegra að vera loksins í skóla af því mig langar til þess að vera í skóla og læra eitthvað. Ég var alltaf að byrja í þessum skólanum, byrja í hinum, hætta á miðjum önnum eða rétt fyrir lokapróf...fæ illt í magann af tilhugsuninni hversu miklum peningum ég sjálf og foreldrar mínir eru búin að eyða í þetta. En loksins er þetta að takast núna..mánuður búinn, ég búin að standa mig mjög vel að eigin áliti, áhuginn ennþá brennandi og fullkomnunaráráttan ennþá til staðar.

Svo finnst mér ég líka vera á síðasta sjéns, tala nú ekki um miðað við þjóðfélagsástandið. Mér finnst ég verða að mennta mig til þess að geta séð fyrir börnunum mínum eins og ég vil. Ég nenni ekki að standa í því að vera í láglaunavinnum næstu tuttugu árin og rétt skrimta. Ég vil getað farið í búðina síðasta dag mánaðarins og vita það að ég fer ekki yfir á kortinu mínu eða vita það að ég fái ekki synjun. Umfaram allt vil ég geta veitt mér og börnunum mínum fjárhagslegt öryggi og ég veit það að ég geri það með því að mennta mig. Ekki það að ég líti niður á ómenntað fólk, því fer fjarri. Ég á til dæmis frænku sem var að láta drauminn sinn rætast og fara í háksólanám og vá! Þvílíkt sem að ég dáist að henni! Mamma komin í háskólann líka og hún er í fullri vinnu meðfram ásamt því að sjá um börn,mann og bú! Hún er hetja.
En ég vil líka getað hugsað til baka og verið sátt og sæl með þær ákvarðanir sem ég tók. Það verður töff að gera þetta núna..en verður ekki bara erfiðara að gera þetta seinna? Börnin verða eldri, skuldirnar og útgjöldin hækka...launin standa í stað. Nei, ég ætla að gera allt sem í mínu valdi stendur til þess að þrauka í gegnum þetta núna og setjast niður með kaffibolla og tjilla eftir 10 ár, áhyggjulaus. Hugsanlega á Kúbu bara?!

Nei, þetta eru bara pæingarnar mínar og ég ætla rétt að vona að eftir 10 ár þá rekist ég kannski á þessa færslu og brosi með sjálfri mér því mér tókst það sem ég ætlaði mér. Vonandi mun ég ekki rekast á þetta og fá hnút í magann því ég klúðraði bigtime og vita það að sökin liggur bara hjá sjálfri mér og engum öðrum. Því það er svo týpískt og alveg ekta ég. Þannig að allir mínir velunnarar, mútta, pabbarnir mínir, amma, frænkur, frændar og vinkonur..þið fáið fullt leyfi til þess að dangla laglega í afturendann á mér ef ég fer út af sporinu..vonum bara að það gerist ekki!

Nóg í bili...verð alltaf svo kvíðin að pæla svona í framtíðinni...fer mér betur að lifa í núinu og standast daglegar kröfur sem ég set sjálfri með og það er oft bara drulluerfitt. En það er súrsætt og launin sem ég uppsker eru margföld og ég tala nú ekki um þegar að þessar skvísur brosa til mín og kasta sér í fangið á mér :)

/Users/birgittaasbjornsdottir/Desktop/n622489051_1400660_8837.jpg

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• n622489051_1400660_8837.jpg